Uczeń klasy matematyczno-fizyczno-angielskiej. Pasjonat nauk ścisłych,...
Czytaj więcejZnani sportowcy z "Kopernika"
Sofia Leaslie Gonzalez - piłka nożna
Sofia urodziła się 23 kwietnia 1987 roku. Była bardzo ruchliwym dzieckiem, dlatego w wieku 8 lat rodzice zaprowadzili ją na zajęcia do Tarnobrzeskiego Klubu Oyama Karate. Stosunkowo szybko polubiła ćwiczenia i walki w kimonie, a że była przy tym wyjątkowo sprawna i zdolna, toteż zdobyła dwa brązowe medale mistrzostw Polski juniorek młodszych, a jako 18-latka sięgnęła po złoty medal w kategorii seniorek. I właśnie wtedy postanowiła porzucić sporty walki i spróbować swych sił w piłce nożnej. Na początku trenowała z męską drużyną piłkarską UKS Wspólnota Tarnobrzeg. Nie mogła jednak występować w oficjalnych meczach tego zespołu, dlatego pewnego dnia pojawiła się na treningu jedynej na Podkarpaciu żeńskiej drużyny piłkarskiej UKS Sokół Kolbuszowa Dolna, która grała wówczas w rozgrywkach II ligi. Występowała w tej drużynie przez sezon. Szybko otrzymała konkretne propozycje przejścia, z których wybrała możliwość gry w drużynie wielokrotnych mistrzyń Polski, AZS AWF Wrocław, połączoną z możliwością studiowania na wrocławskiej AWF. W nowym klubie prawie od razu stała się podstawową zawodniczką. Występowała na pozycji napastniczki bądź pomocniczki. Barw tej drużyny broniła przez 6 sezonów, występując w rozgrywkach Pucharu UEFA, zdobywając trzykrotnie Mistrzostwo Polski i dwukrotnie Puchar Polski. Na umiejętnościach Sofii poznali się również trenerzy reprezentacji. Przyszło pierwsze powołanie na zgrupowanie kadry seniorek, debiut w oficjalnym meczu, udział w turnieju na Uniwersjadzie w Belgradzie i w eliminacjach Mistrzostw Europy i Świata. I właśnie wtedy, dokładnie w maju 2012 roku, Sofia postanowiła zawiesić piłkarskie buty na kołku i wrócić do swojej pierwszej pasji, czyli sportów walki. Zaczęła trenować kulturystykę, Muai Thai i MMA. Ten romans ze sportami walki okazał się na szczęście krótkotrwały, bo już w kolejnym sezonie wróciła do gry w piłkę nożną i AZS Wrocław, w którym występowała do 2013 roku. Wtedy to zmieniła barwy klubowe i przeszła do pierwszoligowego klubu AZS PWSZ Wałbrzych, z którym po jednym sezonie wywalczyła awans do ekstraklasy. Od trenera kadry, Wojciecha Basiuka, otrzymała w 2014 roku powołanie na trzy mecze kończące eliminacje do MŚ. I choć nasza kadra wygrała te spotkania, to nie nie dało jej to niestety upragnionego, historycznego awansu (nasza reprezentacja zajęły trzecie miejsce w grupie). Sofia utrzymała swoją dobrą dyspozycję i dzięki temu mogliśmy ją oglądać w meczach eliminacji do Euro 2017.
Jacek Czech - pływanie ON
Jacek Czech (urodzony 29.02.1976r.) od osiemnastego roku życia jeździ na wózku. Wtedy to skoczył do jeziora na główkę i uszkodził sobie kręgosłup szyjny na odcinku C5C6. Później była operacja, długie miesiące w szpitalu i żmudna rehabilitacja. Jednak tamten sparaliżowany chłopak sprzed lat różni się od tego, kim jest teraz. Tamten leżał na łożku i patrzył w sufit. Ten, którym się stał, skończył studia, jeździ samochodem, uprawia wyczynowo sport, jest niezależny i samodzielny. Jest również członkiem kadry narodowej osób niepełnosprawnych w pływaniu stylem dowolnym i grzbietowym (klasa startowa: S2) i magistrem inżynierem informatykiem ze specjalizacją: sieci komputerowe (absolwent Politechniki Rzeszowskiej i Polsko-Japońskiej Szkoły Technik Komputerowych). Jacek to sportowiec z dorobkiem budzącym powszechny szacunek. Jest Mistrzem Polski z roku 2005, 2006, 2009, 2010, 20014 i wicemistrzem z roku 2007 (w roku 2006 i 2010 uznany został najlepszym zawodnikiem Mistrzostw Polski). Zdobył także 5 złotych medali na Mistrzostwach Polski Studentów w latach 2007 i 2008. Nie gorzej radzi sobie na arenie międzynarodowej. Na Mistrzostwach Europy w Reikjaviku w roku 2009 zdobył 2 srebrne medale, na Mistrzostwach Europy w Berlinie w roku 2011 dwukrotnie zajął 4 miejsce i raz 5, natomiast z Mistrzostw Europy w Eindhoven w roku 2014 przywiózł brązowy medal. Z Mistrzostw Świata w Eindhoven w 2010r. powrócił z 3 srebrnymi medalami, a z Mistrzostw Świata w Montrealu w 2013 roku z jednym brązowym. Na letnich igrzyskach paraolimpijskich w Londynie w 2012r. zajął dwukrotnie 4 miejsce i raz 5. Podczas Międzynarodowych Otwartych Mistrzostw Niemiec w Berlinie w roku 2015 wywalczył 3 medale: dwa srebrne i jeden złoty. Letnie Mistrzostwa Polski 2015, które rozegrano w Gorzowie Wielkopolskim, zakończył z 3 medalami: dwoma złotymi i jednym brązowym. W szkockim Glasgow, podczas Mistrzostw Świata w 2015 roku, zdobył brązowy medal w wyścigu na 100m stylem grzbietowym, a co się z tym wiąże również kwalifikację do Igrzysk Paraolimpijskich w Rio de Janeiro w roku 2016. W lutym 2016 ustanowił rekord świata na 100m stylem grzbietowym oraz na 50m stylem dowolnym w kategorii S2 na pływalni 25-metrowej. W maju 2016 roku, podczas rozegranych w Funchal na portugalskiej wyspie Madera Mistrzostw Europy zdobył srebrny medal na 50 metrów stylem grzbietowym w kategorii S2. Szóste miejsce w finale na 50m i siódme na 100 m stylem grzbietowym w kategorii S2 podczas igrzysk paraolimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku. Złoty medal i rekord Polski na 50m stylem dowolnym w kategorii S2 podczas Letnich Mistrzostw Polski Osób Niepełnosprawnych w Pływaniu w Lublinie w czerwcu 2017r. W grudniu 2017 roku, podczas rozegranych w Mexico City Mistrzostw Świata zajął IV miejsce na dystansie 50 metrów stylem grzbietowym i V na dystansie 100 metrów tym samym stylem w kategorii S2. Tytuł wicemistrza świata na dystansie 50 metrów stylem grzbietowym w kategorii S2 podczas rozegranych we wrześniu 2019 roku Mistrzostw Świata w Londynie oraz zdobycie kwalifikacji olimpijskiej (Tokio 2020). W maju 2021 roku, podczas rozegranych w Funchal na portugalskiej wyspie Madera Mistrzostw Europy, zdobył dwa brązowe medale na 50 metrów stylem grzbietowym i na 100m stylem grzbietowym w kategorii S2.Podczas igrzysk paraolimpijskich w Tokio w 2021 roku zajął czwarte miejsce na 50m stylem grzbietowym S2 i ósme miejsce na 100m stylem grzbietowym S2. W czerwcu 2022 roku, podczas Mistrzostw Świata na Maderze, zdobył srebrny medal w wyścigu na 50m i brązowy na 100m w kategorii S2 (oba w stylu grzbietowym). Letnie Mistrzostwa Polski 2023 w Gorzowie Wielkopolskim zakończył z 2 złotymi medalami na 50m stylem dowolnym i 50m stylem grzbietowym.
Katarzyna Ślifirczyk – tenis stołowy
„Śliwka” w tenisa stołowego zaczęła grać w wieku 8 lat, ale poważną przygodę z tą dyscypliną rozpoczęła w kwietniu 2003r. w LKS „Stomil” Bełchatów. We wrześniu 2003r. została zawodniczką ULKS „Kusy” Łobudzice (3 liga), a od września 2005r. ŁTSR „Kastor” Łask (2 liga). W tym też roku zdobyła V-VIII miejsce w drużynowym PP Młodziczek (Rzeszów) i została po raz pierwszy powołana do kadry narodowej. Jej największe osiągnięcia w tym okresie to: złoty medal w deblu i brązowy w singlu w PP Młodziczek (Jastrzębie Zdrój) oraz miejsce V – VIII w MP Kadetów w Opolu (powołanie do reprezentacji Polski na IX Olimpijski Festiwal Młodzieży w Belgradzie). W 2007r. została zawodniczką KS Bronowianka Kraków. W tym okresie zdobyła: brązowy medal w drużynie na ME w Terni (Włochy), brązowy medal w singlu oraz złoty medal w mikście na MP Kadetów w Brzegu Dolnym. Od 2008r. występowała w MKS Jedynka Łódź, zdobywając brązowy medal w drużynie na ME w Pradze, brązowy medal w singlu, deblu oraz w drużynie na MPJ w Rzeszowie, V miejsce w MŚ Szkół Gimnazjalnych w Brnie, brązowy medal w mikście i w deblu oraz V miejsce w drużynie na MPJ w Lidzbarku Warmińskim. W sezonie 2010/2011 została zawodniczką KTS Zamek Tarnobrzeg. Do jej największych sukcesów w tym okresie zaliczyć można: XIV miejsce drużynowo na MŚ w Bratysławie, V miejsce drużynowo na ME w Kazaniu (awans na MŚ w Bahrajnie), brązowy medal w singlu oraz w deblu na MPJ w Jastrzębiu Zdroju. Złoty medal w deblu oraz brązowy w singlu i w mikście w XXIV MMP w Brzegu Dolnym w 2012r. Od sezonu 2012/2013 zawodniczka AZS AJD Częstochowa. Brązowa medalistka w grze pojedynczej XXV Młodzieżowych Mistrzostw Polski w tenisie stołowym. Brązowa medalistka w grze podwójnej (w parze z Mają Krzewicką) 81. Indywidualnych Mistrzostw Polski Seniorów w Ostródzie w 2013r. Dwa złote medale w singlu i deblu (z Aleksandrą Piętą) w Mistrzostwa Polski AZS w 2014 roku w Częstochowie. Dwukrotna brązowa medalistka w grze podwójnej (w parze z Roksaną Załomską) i w grze mieszanej (w parze z Bogusławem Koszykiem) 84. Indywidualnych Mistrzostw Polski Seniorów w Wałbrzychu w 2016r. Dwa złote medale w singlu i deblu (w parze z Roksaną Załomską) w Mistrzostwa Polski AZS w 2016 roku w Częstochowie. Srebrna medalistka w grze podwójnej kobiet (w parze z Roksaną Załomską) 85. Mistrzostw Polski Seniorów w Częstochowie w roku 2017. Od 2018 roku występuje w zespole MUKS START Nadarzyn (wcześniej GLKS SCANIA Nadarzyn). Brązowa medalistka w grze podwójnej kobiet (w parze z klubową koleżanką Pauliną Krzysiek) Mistrzostw Polski Seniorów w Arłamowie w 2021 roku. Srebrna medalistka w grze podwójnej kobiet (w parze z Pauliną Krzysiek) 90. Mistrzostw Polski Seniorów w Częstochowie w roku 2022. Srebrna medalistka w grze mieszanej (w parze z Szymonem Malickiem) 91. Mistrzostw Polski Seniorów w Płocku w roku 2023. Aktualnie reprezentuje barwy drużyny 1 ligi English Perfect KS AZS UWM Olsztyn.
Przemysław Karnowski - koszykówka
Przemysław Karnowski urodził się w Toruniu 8 listopada 1993r. Koszykówka wcale nie była jego pierwszą pasją. Najpierw był to hokej w TKH Toruń, potem piłka nożna w Pomorzaninie, a jeszcze później pływanie w Lagunie. W sezonie 2006-2010 występował już jednak w drużynie koszykarskiej Katarzynka Toruń, a w kolejnych sezonach w SMS PZKOSZ Cetniewo. W latach 2009 - 2011 grał w reprezentacjach Polski juniorów, począwszy od U16, przez U17, U18 aż po U19. Z drużynami tymi brał udział w Mistrzostwach Europy i Świata. W roku 2009 został wybrany najlepszym centrem Mistrzostw Europy, a w roku 2010 najlepszym centrem Mistrzostw Świata. W sezonie 2011-2012 został zawodnikiem KKS Siarka Jezioro Tarnobrzeg i w ten sposób zadebiutował w najwyższej klasie rozgrywkowej seniorów w Polsce, czyli w Tauron Basket Lidze. W tym samym sezonie wystąpił w Meczu Gwiazd w Kownie (Litwa), w którym wzięło udział 24 najbardziej utalentowanych młodych koszykarzy z Europy. W styczniu 2012 wystąpił w Meczu Gwiazd Tauron Basket Ligii w Katowicach. Najlepszy polski debiutant Tauron Basket Ligi w sezonie 2011/2012. Pierwsze powołanie do kadry narodowej seniorów - czerwiec 2012. Od sezonu 2012/2013 zawodnik drużyny koszykarskiej Uniwersytetu Gonzaga (USA), występującej w lidze NCAA. W roku 2013 po raz pierwszy wystąpił w poważnym turnieju kadry narodowej seniorów (prowadzonej przez Dirka Bauermanna), a mianowicie w Mistrzostwach Europy Koszykarzy w Słowenii. Był trzecim podkoszowym i zagrał w tej imprezie łącznie 27 minut, ale mimo to na pewno udało mu się zebrać cenne doświadczenia. Udział z ekipą Gonzagi Bulldogs w fazie Elite Eight w lidze NCAA w 2014r. XI miejsce wraz reprezentacją Polski w Mistrzostwach Europy Koszykarzy w 2015 roku rozgrywanych we Francji, Niemczech, Chorwacji i na Łotwie. W roku 2017 wystąpił z ekipą Gonzaga Bulldogs w finale ligii NCAA. Po zakończeniu rozgrywek odebrał nagrodę imienia Kareema Abdul-Jabbara, przyznawaną najlepszemu środkowemu ligi, został wybrany do drużyny sezonu ligi akademickiej, a za umiejętne łączenie sukcesów sportowych z naukowymi oraz pracę na rzecz uczelni otrzymał nagrodę Senior CLASS. W sezonie 2017/2018 reprezentował barwy MoraBank Andorra oraz Montakit Fuenlabrada, drużyn występujących w hiszpańskiej lidze ACB. W sierpniu 2018 roku został zawodnikiem Polskiego Cukru Toruń, w którym rozegrał tylko jeden sezon, gdyż w kolejnym przytrafiła mu się poważna kontuzja. W 2020 roku trafił do drużyny ówczesnego Mistrza Polski Stelmetu Enei BC Zielona Góra, ale nie rozegrał w nim ani jednego oficjalnego spotkania. Po kolejnej kontuzji wrócił na parkiet w marcu 2022 roku w zespole PLK Twarde Pierniki Toruń i w tym klubie zakończył karierę zawodniczą w wieku 29 lat. Obecnie pracuje jako asystent trenera Tommy LLoyda w drużynie Arizona Wildcats, występującej w lidze NCAA.
Tomasz Kiełbowicz - piłka nożna
Niezwykle uzdolniony, choć obdarzony średnimi warunkami fizycznymi piłkarz. Karierę rozpoczynał w roku 1992 w zespole Unii Hrubieszów, skąd w 1993r. przeniósł się do tarnobrzeskiej Siarki. Już jako junior miał pewne miejsce w składzie II i I ligowego zespołu tegoż klubu (debiut w ekstraklasie zaliczył 24 lipca 1993 w przegranym przez Siarkę meczu z Widzewem Łódź). W swoim debiutanckim sezonie w ekstraklasie rozegrał 20 spotkań, strzelając 1 gola. W barwach KS Siarka występował do roku 1997. W kolejnych latach grał z powodzeniem w innych polskich I ligowych klubach (Raków Częstochowa, Widzew Łódź, Polonia Warszawa). Ma za sobą 9 występów (312 min.) w reprezentacji kraju w piłce nożnej seniorów, nie strzelając bramki. Czterokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski (raz z Polonią Warszawa i trzy razy z Legią Warszawa), pięciokrotnie Puchar Polski (raz z Polonią Warszawa i cztery razy z Legią Warszawa) i dwa razy Superpuchar (raz z Polonią Warszawa i raz z Legią Warszawa). Od 1990r. występował nieprzerwanie przez 12 lat w zespole warszawskiej Legii. Karierę zawodniczą zakończył w tym klubie w wieku 36 lat w styczniu 2013 roku, podejmując pracę w Akademii Piłkarskiej Legii (posiada licencję trenerską UEFA A). Na pierwszoligowych boiskach rozegrał 382 mecze (339 w barwach Legii Warszawa), w których strzelił 25 bramek (19 dla Legii Warszawa).