Nike
J. polski / J. angielski / 1 Fakultet
Ilość artykułów: 65
A może tym razem złoci?
Już za kilka dni polscy siatkarze zainaugurują meczem z Kanadą tegoroczne Mistrzostwa Świata. Czego my kibice możemy tym razem oczekiwać po naszej reprezentacji? Czy po serii meczów kontrolnych z aktualnymi Mistrzami Świata, Brazylijczykami, mamy już prawo oceniać ostateczną formę naszej drużyny i na tej bazie snuć przypuszczenia dotyczące jej końcowego wyniku w tej imprezie? Ciekawi mnie również i to, jak wprowadzone w ostatnim okresie zmiany w systemie rozgrywek wpłyną na wyniki osiągane we Włoszech przez liczące się od lat w świecie siatkarskie teamy?
Czy warto być kibicem?
Właściwie codziennie możemy na żywo lub na ekranach telewizorów podziwiać zmagania zawodników w różnych dyscyplinach sportu. Większość ludzi ma jedną lub kilka ulubionych konkurencji, których wyniki śledzi na bieżąco. Są też i tacy, którzy nie interesują się jakoś specjalnie sportem, jednak w chwilach wielkich, sportowych wydarzeń również dopingują żywiołowo naszych reprezentantów i cieszą się z ich sukcesów. Czym więc jest sport dla nas, przeciętnych zjadaczy chleba? Co nam daje? Co w nas zmienia?
O przekwitaniu
- Dlaczego Słońce już nie zakwita?
- Bo nadeszła jesień.
- Ale przecież... jesień jest już od dawna, a mimo to wcześniej Słońce okraszało świat swoimi złotymi promieniami.
- Bo widzisz, jesień ma różne odcienie. Najpierw przeplata się z latem, ze słodkimi wspomnieniami, z gamami ciepłych barw. Wtedy jeszcze słońce kwitnie na niebie, choć powoli jest go coraz mniej. Powoli jego złote iskry zaczynają usychać. Wiesz dlaczego jesienią liście wyglądają tak, jak gdyby były pokryte rdzą?
Liga Światowa - poważny turniej czy trening?
W miniony weekend polscy siatkarze rozpoczęli rywalizację w organizowanej co roku Lidze Światowej. Na początek nasi zawodnicy zmierzyli się dwukrotnie w Stuttgarcie z drużyną niemiecką. Niestety obydwa spotkania padły łupem naszych zachodnich sąsiadów, ale już dziś i jutro w nocy będziemy mogli obejrzeć Mistrzów Europy w kolejnych spotkaniach, bowiem nasze orły zmierzą się tym razem na wyjeździe z reprezentacją Argentyny. Czego możemy się spodziewać po tych spotkaniach? Czy nasza reprezentacja zagra wreszcie na miarę oczekiwań swoich kibiców? A jeśli doznamy kolejnych porażek, to czy powinniśmy zacząć się martwić?
Wszyscy śpiewali, a i tak wygrali Niemcy
W sobotę 29 maja odbył się w Oslo (Norwegia) finał Konkursu Piosenki Eurowizji, zorganizowany po raz 55 przez Europejską Unię Nadawców. Zwycięzcą tegorocznej edycji okazały się Niemcy, którzy już po raz drugi w swojej długoletniej eurowizyjnej historii mogli upajać się wygraną wykonawcy ze swojego kraju. W tegorocznym konkursie reprezentowała ich niespełna 19-letnia Lena z piosenką "Satellite". Reprezentant naszego kraju, Marcin Mroziński, z piosenką „Legenda”, odpadł niestety już we wtorkowym półfinale, zajmując w nim 13. miejsce. I tyle o nim, by nie kopać leżącego.
Opowieści z łzy
Z jej oczu płynęły maleńkie łzy formowane z mgły zasmuconych spojrzeń. Powoli spływały po napiętym policzku, trochę nieśmiało i niepewnie, gdyż nie lubiły wystawiać się na światło dzienne. Nie lubiły ciekawskich spojrzeń, zniesmaczenia, jakie czasem wywoływały na błądzących dookoła twarzach. Można by rzec, że były bardzo wstydliwe. Nie wrzeszczały, nie walczyły o uwagę. Tylko najbardziej wnikliwy obserwator mógł je zauważyć i zrozumieć.
Głupota nadal w cenie
Codziennie w mediach natykamy się na niezbyt wyszukane żarty i prymitywne, wulgarne wypowiedzi. Media uwielbiają pokazywać wszelakie wpadki znanych ludzi show biznesu czy też polityków. Jaki jest tego powód? Czy to media próbują nam przekazać swój obraz świata, czy to może bardziej my lubimy właśnie tak na otaczający nas świat patrzeć?
Ostatnie powitanie
Od sobotniego przedpołudnia, kiedy dowiedzieliśmy się o tej niewyobrażalnej tragedii, jaka dotknęła nasze państwo, cała Polska zamarła, a wraz z nami także i reszta świata. Wszystko zamilkło, zatrzymało się. Najpierw pojawiło się niedowierzanie, gdyż nie sposób tak po prostu pojąć ogromu tego nieszczęścia.
Nigdy więcej
Wymyśliła sobie miłość, a właściwie tylko jej cień, zaledwie nic nie znaczące delikatne jak pył oddechu pragnienie. Każdego wieczoru chowała je pomiędzy ściany poduszki. Miała nadzieję, że pociemniałą nocą przyjdzie do niej ustrojony w przykrótką sukienkę pourywanego jęku sen o miłości. Wierzyła, że oblecze jej umysł zarumienionym marzeniem o blasku oczu zupełnie takim jak Jego. Pragnienie jednak nie przychodziło, choć czasem wydawało się jej, że słyszy jego cichutko stąpające po drewnianej podłodze stopy.
