Mężczyzno, przynieś mi piwo   

- Eeee.. Kochanie…? – zająknął się Wojtek

- Czego? – odburknęła Monika odwracając się w jego stronę

- Bo słuchaj jest taka… eee… sprawa…. bo…

- No wydukasz to wreszcie czy nie? – warknęła

- Bo widzisz jutro jest mecz i… eee… tak sobie myślałem… eee… – nabrał głęboko powietrza – Czy nie mógłbym wziąć samochodu wieczorem? – dokończył jednym tchem i skulił się w oczekiwaniu na wybuch. Monika uniosła brew i parsknęła:

- Tobie? Samochód? Czyś ty do reszty zgłupiał durny chłopie? Jeszcze czego?! Facet za kierownicą to zagrożenie na drodze! Mam ci przypomnieć jak ostatnio wjechałeś w kubeł na śmieci bo pomylił ci się wsteczny z jedynką? – Wojtek zaczerwienił się po korzonki włosów i potulnie spuścił wzrok.

- Kochanie… będę uważał, obiecuję – popatrzył na nią prosząco, w oczach zalśniły mu łzy.

- No dobra – rzuciła – Tylko mi tu nie becz, bo ludzie patrzą. –Wojtek uradowany podskoczył i przyklasnął.

- Dziękuję Monisiu – cmoknął ją w policzek na co ta skrzywiła się z niesmakiem

- No już, już, bo się posikasz z wrażenia. – uśmiechnął się do niej słodko i popędził podzielić się radosną nowiną z kolegami, którzy w kąciku grzecznie popijali soczek, a Monika wróciła do rozmowy, którą przerwał jej mąż.

- Ech, wy, kobiety dwudziestego drugiego wieku – parsknął Andrzej kręcąc głową – a pomyśleć, że jeszcze tak niedawno nie mogłyście nawet glosować.

- A co? – popatrzyła na niego spode łba – tęskno ci za czasami, kiedy kobieta harowała od świtu do nocy stojąc przy garach, przewijając wrzeszczące dzieci i piorąc śmierdzące skarpety męża podczas gdy on wylegiwał się z piwem przed telewizorem?!

- No przecież nic takiego nie powiedziałem! – oburzył się – Po prostu czasy szybko się zmieniają, a w takich chwilach jak ta naprawdę cieszę się, że jestem gejem – wyszczerzył do niej zęby w rozbrajającym uśmiechu.

- Andrzejku, ty wiesz, że ja cię lubię. Ale jak Bozię kocham kiedyś obiję ci tę mordę. – uśmiechnęła się i dokończyła piwo. Tymczasem ostrożnie zbliżył się do nich Wojtek i z wyraźnym wahaniem zaczął przebąkiwać:

- Kkkochanieee…

- Jezu, czego znowu? – zniecierpliwiła się Monika

- A będę mógł wrócić trochę później? Bo koledzy chcą po meczu jechać na kręgle i… nooo… ja bym też bardzo… eee…

- Kręgle? – zdziwiła się – A ich żony im pozwoliły? – uniosła z niedowierzaniem brwi na co Wojtek energicznie przytaknął i błagalnie na nią spojrzał.

- A co mi tam, niech ci będzie, dzisiaj mam dobry nastrój – rozpromieniony Wojtek już chciał się rzucić żonie na szyję, ale ta powstrzymała go ruchem ręki i warknęła:

- Tylko spróbuj zarysować lakier to przez tydzień będziesz spał ma kanapie. Zrozumiano?! – pokiwał głową tak mocno, że prawie się mu urwała.

- No – wyprostowała się Monika – A teraz mężczyzno – zwróciła się do męża – Przynieś mi piwo.