Życie bywa okrutne i niewyrozumiałe.   

Chociaż byłeś grzeczny przez caluśki rok, pod choinką znalazłeś rózgę lub jeszcze coś gorszego. Co gorszego od rózgi? Jest jedna taka rzecz, którą od niedawna można kupić w kioskach po atrakcyjnej cenie. Co gorsze, na opakowaniu nie ma informacji o szkodliwości produktu.

Michał Wiśniewski nadal wierzy w swój talent, a przynajmniej chce zgarnąć trochę forsy. Album formacji „Ich Troje” trafił do sprzedaży w połowie grudnia, tuż przed świętami, tak by idealnie nadawał się do położenia pod zielonym drzewkiem. Prezent nowy i tani, bo „Siedem grzechów głównych” stanowi premierę serii, którą będzie można kupić w kioskach sieci „Ruch” za jedyne 9,90zł. Płyta z muzyką za takie pieniądze?! Wkrótce mają się ukazać nowe pozycje również po niskich cenach. Oby jednak były lepsze od tej pierwszej.

Rewelacji po najnowszym dziele „Ich Troje” nie można było się spodziewać. Styl i umiejętności znane. Kilka utworów własnych, kilka „pożyczonych”. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom zrezygnowano z piosenki wykonywanej po łacinie. A szkoda, bo chciałbym usłyszeć, jak brzmi synkretyzm tego cudownego języka z melodyjnością prostoty i kiczu.

Płyta zaczyna się dość niespodziewanie. Mroczne, jakby z horroru, dźwięki i głos Michała czerpiący z Listu Św. Jakuba. Drugi utwór, wybrany na singiel, też zaskakuje. Znów tekst mocno religijny, niezbyt skomplikowany, idealnie wpisujący się w ambitniejszy nurt sacro polo. Można odnieść wrażenie, że zespół chce wkraść się na antenę najpopularniejszej rozgłośni religijnej. Kolejne piosenki utrzymane są w smutnej tonacji, przeznaczone dla nieszczęśliwie zakochanych, toksycznych nastolatków. Groteskowo wypada fragment, gdy Michał radzi pozwól, że Ci podpowiem, na spowiedź już czas - najwyższy czas.... Chyba zapomniał, co zrobił biednej Mandarynie. W „ Przetańczyć całą noc” wracają tak charakterystyczne dla „Ich Troje” biesiadno - kiełbasiane rytmy, połączone z buraczanym tekstem o tym, że „muzyczka nas rwie”. Numer „Piekło” trzeba traktować dosłownie. Trudno bowiem wytrzymać prawie cztery minuty odkrywczych mądrości, pustych i sztucznych jak cycki Dody. Dobić też może „Piękny marynarz” – arcydzieło bezguścia. Refren powinni puszczać w publicznych toaletach. W „Powiedz, że mnie kochasz” Michał patetycznie wykrzykuje swe urzekające jak dwutygodniowa parówka refleksje, by chwilę potem zejść w klimaty lekkie, łatwe i przyjemne, dając popis swych zdolności tekściarskich w refrenie cztery piweczka i flaszeczka, trzy papieroski, Marsz Dąbrowski. Co tam robi nasz hymn? Pewnie nic, ale Michałowi czegoś brakuje. Szóstej klepki czy środków wyrazu? Odpowiedź daje najgorszy na płycie numer szesnasty, czyli „Zabujałem się :-)”.Od razu zaznaczam, że emotikonka, to dzieło zespołu podążającego za najnowszymi trendami. Utrzymany w klimacie ska, z najbardziej durnymi i prostackimi słowami, jakie kiedykolwiek słyszałem, stanowiącymi opis miłosnych przeżyć Michała. Posłuchajcie: zabujałem się, full na maxa, żadna kraksa” i dalej „zabujałem się, szajba, korba, tylko Ty. Kompozycja godna dziesięciolatka z problemami hormonalnymi. Nie zdziwię się, jeśli pan Wiśniewski jest impotentem. Zakończenie takie samo jak początek. Tajemniczo. Cztery intrygujące minuty na płycie, to jednak za mało.

Chociaż recenzji „Siedmiu grzechów głównych” nie ma w „Teraz Rocku”, to i tak nie warto słuchać. Nudna muzyka, denerwujące, urągające poczuciu estetyki teksty. Poziom członków „Ich Troje” zawstydza. Dorośli ludzie, a nie dają z siebie więcej niż w ubikacji. Co gorsze, wmawiają, że to produkt pierwszej klasy. Jeśli mimo wszystko masz ochotę spróbować, co zdecydowanie odradzam, idź podglądać babcie pod prysznicem. Wrażenia podobne.

Grafika:

http://www.dlastudenta.pl/muzyka/?act=show_ar&id=10653